سیاست خارجی واقعی چیست

سیاست خارجی محل داستان‌سرایی و رجوع به شعر و ادبیات و افسانه‌ و ضرب‌المثل‌ و حکایت‌های آموزنده‌‌ای که در حُجره و مکتب‌خانه به اسمِ کار فرهنگی به دیوار آویخته‌اند نیست. در دنیا احدی برای  قصه‌های شما تَره خرد نمی‌کند. سیاست خارجی محل رقابتِ قدرت‌ها بر سرِ منافع ملی‌ست و واقعیت‌ها حرف اول را می‌زنند نه حکایت‌ها. اینکه یک قیاسِ ساده‌ و بی‌اهمیتِ پزشکیان/جلیلی آن هم در خلال یک گفتگوی آکادمیک که اتفاقاً از نکاتِ وطن‌پرستانه و عقلانی سرشار است اینگونه می‌تواند عواملِ پشت صحنه را بسوزاند و به قول دکتر شریعتی به اسهالِ قلم وا دارد، صرفاً ثابت می‌کند قشری که هنوز غمِ شکست در انتخابات را حمل می‌کند چه کسانی هستند. این‌ها محبوب را پشت دیوارهای انتخابات جا گذاشته‌اند و باورشان نمی‌شود که مردم در واقعیت، در دوگانه‌‌ی تندرو/لااقل این از اون بهتره به کسی رای داده‌‌اند که اگر می‌دانند «نمی‌تواند» لااقل نامش با تندروی و برخوردهای خیابانی و گشت ارشاد و فیلترینگ و دسته‌ی موتوری و سانسور و سقوطِ صداوسیما عجین نبوده. حالا که رقیبِ پیروز، موضعِ پیروزمندانه می‌گیرد و در یک تریبونِ خارجی‌ از عبورِ مردم ایران از تحجر سخن می‌گوید و با ارعاب قصدِ امتیاز گرفتن از طرف غربی دارد، یادشان افتاده که «ما رخت چرک‌هامان را در حیاطِ همسایه نمی‌شوئیم». آقایان! با تقطیع و هوچی‌گری از عِرق ملی مخاطب سوءاستفاده نکنید و اگر صداقت دارید همه را به دیدنِ کاملِ مصاحبه دعوت کنید. 

✍🏼 | نوید خوشنام